سـُـرودمـت بـا غزل ولیـکن غزال چشمت خبر ندارد

اسـیرعشق تو ام پری رو ، خـیال چـشمت خبر ندارد

سـفر کنم تـا شـکوه نامت اگرچه مرغی شکـسته بالم

مـن از جنوبی تـرین کویرم شمال چشمت خبـر ندارد

بـرای آنکه به دامـت افتم پـریـده ام تـا کمان بگیری

بـزن به تیرم کـه بـی قـرارم روال چشمت خبر ندارد

تکیده ترمن درخت پیری که شاخ و برگی شکسته دارم

شـکفـته تر تـو که از کهولت، نهال چشمت خبر ندارد

نـگفتـه ام از غـمم که شاید نهفته ماند حکایت عشق

پـُر ازجـوابم بـه ماجـرایت سئوال چشمت خبر ندارد